Vandaag heb ik samen met Peter als een soort CSI door de Amsterdamse waterleidingduinen gestruind om vossen te vinden aan de hand van hun sporen.
Loop je door een duingebied, dan heb je enig geluk nodig om een vos te ontmoeten. Vaak zie je nog net een wit puntje van de staart, terwijl het dier vliegensvlug het hazenpad kiest. Ik heb het dan wel over de echt wilde exemplaren, die geen etiket ‘rugzakvos’ hebben en niet zijn overgeschakeld op een dieet van hondenbrokken, brood en sultana.
Vos op het spoor
Ben je op zoek naar vossen, dan is het slim om tijdens de wandeling ook eens je blik op de grond te richten. Hier vind je namelijk de meeste aanwijzingen voor de aanwezigheid van deze dieren. Ben je er eenmaal mee bekend, dan ben je een vos letterlijk en figuurlijk al snel op het spoor. De pootafdrukken zijn namelijk eenvoudig te onderscheiden van het spoor van een hond. Trek je een verbindingslijn langs de bovenkant van de buitenste teenkussentjes, dan valt deze achter de voorste twee teenkussentjes. Bij een hond loopt deze lijn juist over deze kussentjes.
Penetrante afbakening
Vossen zijn van nature schuwe dieren die zich niet snel laten zien, maar je kan het lot natuurlijk wel een handje helpen. Het territorium van de vos bestaat uit een aantal vaste plekken waar hij jaagt, slaapt, drinkt e.d. en deze zijn verbonden door allerlei paadjes. Loop je door zo’n gebied, dan kan je de aanwezigheid van een vos bespeuren doordat het dier uitwerpselen, urine en aangevreten prooien achterlaat. Ruik je een penetrante lucht, dan is de kans groot dat de vos daar recentelijk zijn territorium heeft afgebakend.
Wat staat er op het menu?
Vind je uitwerpselen met een ‘puntje’ aan het uiteinde, dan heb je te maken met vossenkeutels en niet met een ordinaire hondendrol. Op het menu van de vos staan vooral konijnen, maar ook vogels, muizen, mollen en bessen. Aan de resten van haren, nagels, veren en zaden in uitwerpselen kan je precies herkennen wat een vos heeft gegeten. Kom je grijs-witte keutels tegen, dan stond er waarschijnlijk konijn op het menu. De grijze kleur wordt veroorzaakt door vermalen botten en onverteerde haren van de prooi. Ook kom je vaak donkere uitwerpselen tegen waarin je de bessen (van de duindoorn) nog ziet zitten. Hele oude keutels zijn vaak wit verkleurd.
Vind je botjes en/of haren, dan is de kans groot dat een vos op die plek een vreetfestijn heeft gehouden. Gezien de grote voortanden is op bovenstaande foto (waarschijnlijk) de kaak van een konijn te zien. Vaak eet de vos het voorste deel van het konijn op, waarna hij/zij de restjes als een soort doggy bag voor later begraaft. Op hongerige momenten weet hij dan precies waar hij moet zijn om de winter door te komen.
Uiteindelijk werd het lopen en zoeken beloond en spotten wij een vos op een open stuk in een duinpan. Jammer genoeg was het dier even verrast als wij en was de vogel al snel gevlogen.
Deze blog is in samenwerking met Peter gemaakt. Zie zijn blog voor nog meer foto’s!
En ook hier vind ik t een leuk & lekker leesbaar verhaal met mooi illustratiemateriaal 😉
Groetjes,
Roeselien