Vogels in de polder

Wielrenners flitsen met blik op oneindig over het pad, een schoolmeisje roept naar haar klasgenoten en een jogger komt al zwetend voorbij sjokken. Waarschijnlijk hebben zij het niet eens door. Ondertussen kijken ze mij raar aan. Het is duidelijk dat ze niet zien wat ik zie. De polders rond Alphen aan den Rijn zijn een waar vogelparadijs. Regelmatig word ik vanaf een vast stekje in een oude boom argwanend gadegeslagen door een buizerd. Denk overigens maar niet dat meneer (of mevrouw) zich laat fotograferen. Als ik binnen een omtrek van 100 meter van de boom kom, kiest de buizerd een andere vast plekje op het boerenland. Net alsof hij weet dat ik alleen van achter het hek kan staan toekijken. Pesterig.

Resting Mute Swan (Cygnus olor) in snow covered field

Iedereen die mij een beetje kent weet dat roofvogels een soort magnetische uitwerking op mij hebben, dus afgeleid ben ik al snel. Uiteindelijk gaf ik het toch maar op en liep ik verder de polder in op zoek naar datgene waarvoor ik was gekomen; ooievaars in de sneeuw.
Die ooievaars heb ik jammer genoeg nooit gevonden en ik liep ook bijna voorbij aan deze slapende knobbelzwaan. Met zijn ideale camouflage in het winterse landschap verraadde alleen zijn rode snavel hem. Gelukkig duldde hij mijn aanwezigheid en mocht ik bij hem in de sneeuw komen liggen. Met zwanen weet je het maar nooit. 😉