Paashaas in de polder

Onverwachte ontmoetingen maken natuurfotografie, of überhaupt de natuur, voor mij bijzonder. Afgelopen weekeinde liep ik bijvoorbeeld door een polder vlakbij Leiden. Ik was wel benieuwd naar de voorjaarsperikelen van de vogels die je daar vaak tegenkomt. Echt voorjaar was het die dag niet, want de ijskoude, gure wind maakte het weer voor handschoenen. De vogels trekken zich er blijkbaar niets van aan, want op het ondergelopen land was de lente overal aanwezig. Grauwe ganzen met jongen maakten zich snel uit de voeten, meerkoeten zwommen druk rond met nestmateriaal en grutto’s joegen in sneltreinvaart achter elkaar aan.

Maar het waren niet al deze vogels die mijn dag maakten. Ergens stilletjes op een dijkje zat een haas verborgen. Blijkbaar was het dier even verrast als ik en maakte het zich snel uit de voeten. Even laten kon ik hem al tijgerend door het natte gras en de schapenpoep toch aardig dicht naderen. De zon had een goede timing en brak net op tijd door het wolkendek heen.

Uiteindelijk bleek de haas toch niet gediend van mijn gezelschap en ging er met een noodvaart vandoor. Dit keer was ik er op bedacht en kon ik hem nog net in actie vastleggen.

Of wijst hij toch de weg naar de paaseitjes? 😉