Kronkelige paadjes en bruggetjes leiden mij steeds dieper het bos in. Ik krijg dat heerlijke gevoel dat ik hier zomaar urenlang kan (ver)dwalen zonder een mens tegen te komen. Zwarte appelbes zet het herfstbos in vuur en vlam met haar knalrode bladeren. Hoog boven mijn hoofd spelen zonnestralen tussen de gouden kronen van majestueuze berken. Ik moet niet te lang blijven staren, anders mis ik misschien een bijzondere paddenstoel.
Lusthof de Haeck in de Nieuwkoopse Plassen doet haar naam eer aan. Het is een waar lust voor het oog om een ochtend rond te struinen in dit voormalige privé jacht- en visgebied. Dr. W.H. Teupken kocht in 1933 een stukje veenland en toverde het om tot een waar lusthof. Hij noemde zijn eigen paradijsje ‘De Haeck’ naar de polder De Haak waarin het ligt. Door de eeuwen heen ontpopte dit gecultiveerde natuurgebiedje zich tot een broekbos vol afwisseling.
Ik ging vooral voor paddenstoelen op verkenning, maar in de Lusthof is zoveel méér te zien dat je ogen te kort komt. Een mooie locatie voor een herfstworkshop voor aankomend jaar! Onderstaand een kleine beeldimpressie van mijn vondsten:
Deze paddenstoel heeft nog het meest weg van een russula soort
Berk pronkt met knalgele herfstkleuren
Close up van trosje bessen aan de appelbes
Stronk van een dode berk met het felgekleurde gewone meniezwammetje en (vermoedelijk) de grauwgroene hertenzwam.
