Middenin de Afrikaanse bush stoppen we even voor een dampende kop koffie. We volgen al heel de ochtend twee grote mannetjes leeuwen. Ze liggen nu in het gras, luierend zoals leeuwen dat meestal doen, dus gunnen we onszelf even een pauze. Dan is het opeens tijd voor actie…De leeuwen gaan op jacht! Van enthousiasme gooit onze gids Marlon du Toit bijna zijn kopje koffie overboord. Hij kan zich nog net inhouden. Go, go, go, GO! Onze chauffeur geeft vol gas en spurt vooruit. Voor ons doemen grote stofwolken op. Een kudde buffels maakt zich zo snel mogelijk uit de voeten. De leeuwen hebben een sprint ingezet en zitten hen op de hielen.
Terwijl de auto wild over de weg hobbelt, probeer ik alvast foto’s te maken. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat een van de leeuwen zijn enorme klauwen in een buffel zet. Op nog geen drie meter van de auto zet hij zijn tanden in de hals van het luid loeiende dier. Zijn broer staat er triomfantelijk naast. De buffel weet nog te ontsnappen uit de dodelijke greep, maar het is slechts een kwestie van tijd voordat de leeuwen haar opnieuw bespringen. Het is tegelijkertijd heel gaaf, maar ook triest om te zien.
En dan te bedenken dat onze privé-safari met Marlon du Toit van Wild Eye pas net is begonnen! Peter Maris en ik verblijven in Camp Shawu; een prachtig plek in Kruger National Park. Het kamp is klein opgezet met slechts vijf hutten die heel luxe zijn ingericht met o.a. een bad, groot tweepersoonsbed en een zitje met openhaard.
Vanaf het terras heb je echt een geweldig uitzicht over een grote waterplas. Zelfs als je niet op game drive zou gaan, kom je nog met geweldige wildlife foto’s thuis. Op het terras sta je oog-in-oog met kolossale olifanten die voorbij komen denderen. Soms stoppen zij zelfs even om je recht aan te kijken.
Een klein olifantje was heel komisch; met luid getrompetter joeg hij alle dieren de stuipen op het lijf. Hij maakte er echt een sport van. Er liep zoveel wildlife rond dat je bijna ogen te kort kwam. Op een dag telden we zelfs negen neushoorns! De waterplas is ook populair bij grote kuddes zebra’s en impala’s, giraffen, wrattenzwijnen en nijlpaarden.
Na een aantal nachten in dit kleine paradijsje reden we naar het Umlani Bushcamp in Timbivati. We wisten al dat het een heel goede plek was om luipaarden te spotten. Gelukkig deed het kamp zijn reputatie eer aan. Dankzij onze enthousiaste gids Greg en de trackers hebben we deze mysterieuze kat elke dag gespot. Daar hebben zij de nodige moeite voor gedaan. Soms gingen zij zelfs te voet door de bush om verse sporen te volgen. En met succes! We konden de prachtige dieren urenlang bewonderen en fotograferen. Soms op nog geen meter van de auto.
Door de vastberadenheid van ons gezelschap zagen we heel de dag parende luipaarden. Dit is echt een unieke ervaring om te horen en zien. Het mannetje maakt een heel vreemd geluid tijdens het paren. We maakten de beste kans op een foto toen de zon allang onder was. Dat maakte het er niet makkelijker op. Dankzij de instructies van Marlon m.b.t. spotlight fotografie konden we het bijzondere tafereel vastleggen.
Tijdens onze zoektochten kwamen er veel bijzondere dieren op ons pad. We reden vlak langs een witte neushoorn en haar kalf. Zij waren zo op hun gemak dat zij zelfs niet opkeken terwijl we foto’s maakten. Moeder en kind stonden gemoedelijk te grazen tijdens de hele fotosessie. Heel gaaf om zo’n bijzonder dier van dichtbij te kunnen bekijken!
We waren ook regelmatig omringd door kuddes olifanten; volwassenen en hun kroost. Er was een ware babyboom gaande; in elke groep zag je kleine olifantjes. In hun zoektocht naar voedsel trekken de dieren soms hele bomen uit de droge aarde.De meest bijzondere ontmoeting was met een indrukwekkende stier van wel 4 meter hoog. Zijn enorme slagtanden hingen bijna op de grond. Het gouden ochtendlicht liet de textuur van zijn verweerde huid vol groeven nog mooier uitkomen. Het was heerlijk om de auto gewoon af te zetten en wat quality time met deze olifant door te brengen. Zoals Marlon zei: I really love elephants. They don’t need to go anywhere. They have all the time in the world.”
Dat gold helaas niet voor ons…Na een geweldige tijd in Timbivati namen we afscheid van Marlon. De laatste paar nachten brachten we zelf door in het nThambo Tree Camp. Het was wel even afkicken; we voelden ons als een koning te rijk tijdens onze privé safari. Onze eigen rij in de auto en we zaten steeds front row bij elke sighting. Nu waren we opeens standaard toeristen die de auto moesten delen met andere mensen.
De game drives waren niet specifiek voor fotofreaks zoals wij, dus stopten we ook bij minder bijzondere dieren zoals de impala. Eerder verwoordde Marlon onze gevoelens over dit dier perfect: “I really like to photograph them when they are caught by a leopard”.
Toch is het wel leuk als de nadruk minder ligt op fotografie. We kregen veel uitleg over de soorten die we tegenkwamen en leerden allerlei leuke feitjes. Wie weet bijvoorbeeld dat de toilet paper bush heel handig is als je hoge nood hebt? Of dat je een tandenborstel kunt maken van een boom die ook heel nuttig is om een vuur mee te doven?
Na de koffie bij elke ochtenddrive mochten we te voet teruglopen naar het kamp. Het is echt heel gaaf om de bush wandelend te ontdekken! Onze gids had al bijna 30 jaar ervaring en herkende dierensporen in slechts een paar hoopjes zand. Op de laatste ochtend had hij zijn zinnen gezet op verse sporen van een neushoorn en haar jong. We struinden dwars door struikgewas en klauterden door rivierbeddingen. Opeens hield de tracker even halt en klapte ik bijna tegen hem op. Hij wees ons op het spoor van een grote mannetjesleeuw. Het blijft toch een gek idee om ergens te staan waar een paar uur geleden nog een roofdier liep. De neushoorn hebben we niet meer gevonden, maar de ervaring was hoe dan ook onvergetelijk.
Alles bij elkaar kijken Peter en ik terug op een geweldige reis. Een gouden combinatie van goed gezelschap en fotomomenten die ons altijd bijblijven.
